【"मानवधर्माची शिकवण आणि सेवक"】

"मानवधर्म" या शब्दामध्येच त्याचा अर्थ लपलेला आहे आणि म्हणूनच माणुसकी शिकलेला माणूस हाच "सेवक" म्हणून आपल्या मार्गात ओळखला जातो.

माणुसकी शिकायला 'मानवधर्माची' गरज का भासली? कारण मोह, माया, अहंकार.

निसर्गाने मानवालाच बुद्धी दिली परंतु त्याचा वापर तो सत्कार्यासाठी न करता स्वतःच्याच लोभासाठी व स्वार्थासाठी त्याचा वापर करत गेला आणि त्यामुळे त्याच्या अपेक्षा वाढल्या आणि मायाजाळात फसत तो अहंकारी बनत गेला. या सर्वांचे दुष्परिणाम म्हणून तो दुःखाच्या आहारी गेला म्हणूनच मानव हा माणुसकी विसरला आणि त्याला माणुसकीची शिकवण मिळावी व सत्कार्यातून या मायाजाळामधून सुटका होऊन आपला व आपल्या परिवाराच्या उद्धारासाठी मानवधर्माची गरज भासली.

मानवधर्माच्या शिकवणीनुसार 'सत्य बोलणे' हा शब्द मानवधर्माचा पाया आहे असे म्हटले तरी चूक ठरणार नाही.

सत्य बोलणे...

सत्य हा शब्द आपण अगदी लहानपणापासून ऐकत आलेले आहोत. प्रत्येकाचे पालक हे आपल्या मुलांना असत्य म्हणजेच खोटे बोलणे कधीच शिकवत नाही मग ही असत्याची वाट आली तरी कुठून? तर.. एखाद्या स्वार्थाच्या बाबीसाठी चुकीची माहिती सांगून दुसऱ्याची फसवणूक करणे किंवा आपली पळवाट काढणे म्हणजेच असत्य, चुकीचा मार्ग होय असे म्हणता येईल.

मानवधर्माच्या शिकवणीनुसार सत्य म्हणजेच परमेश्वर. आपण जर सत्याचा मार्ग स्वीकारला की परमेश्वर सदैव आपल्या सोबत खंबीरपणे उभा असतो आणि म्हणूनच सत्य हा गुण आपल्या सर्व सेवकांत असणे खूप महत्वाचे आहे.

आपण बघतो आपल्याच सभोवताली काही सेवक कधी कधी खोटे बोलतात आणि तेही आपल्या सेवकांशीच. ही बाब अगदी चुकीची आहे. "लोका सांगे ब्रम्हज्ञान आणि आपण मात्र कोरडे पाषाण" या सारखी परिस्थिती आजही सेवकांमध्ये आहे. सेवक हा खोटा बोलला की भगवंत शिक्षा देतोच आणि त्या शिक्षेतून सावरण्याची त्याला संधी सुद्धा देतो, पण जो वारंवार खोटं बोलतो त्याला भगवंताची भीती वाटत नाही आणि मग तो नेहमी त्याच मार्गाचा वापर करतो आणि नकळत मोठ्या दुःखाच्या जाळ्यात तो फसतो तेव्हा मग त्याला त्या जाळातून निघणे खूप अवघड असते.

फसवणूक करणे हा सुद्धा असत्याचा एक प्रकार आहे. आपण खरंच मार्गाचे सेवक आहोत तर मग सेवक सेवकांतच फसवणूक होते असे सुद्धा आपल्याला ऐकायला व पाहायला मिळते.

पण यामध्ये फक्त २/३ टक्के सेवक असतील जे फसवणूक करतात तरी सुद्धा सर्व सेवकांचे लक्ष त्या २/३ टक्के सेवकांकडेच असते, यातून चुकीचा संदेश नवीन जुळलेल्या सेवकांमध्ये जातो, अनेकांमध्ये जातो म्हणून अशी फसवणूक सेवकांनी करू नये व दुखास पात्र होऊ नये.

फसवणूक आता online सुद्धा झाली आहे जसे की Whatapp Group यातून सुद्धा फसवेगिरी व्हायला लागली तरुण सेवक जे भावी पिढी आहे मानवधर्माची यामध्ये सुद्धा सेवक सेवकांत कट रचणे, सेविकांसोबत विविध माध्यमातून जवळीकता करणे, पैशाचा व्यवहार करणे असे अनेक उदा. आपण बघू शकतो पण हे सर्व चुकीचे आहे पण यावर सुद्धा आळा घालणे महत्वाचे आहे. आपण सर्व सेवक आहोत आणि आपल्या मार्गाची बदनामी होते म्हणून असले विषय कोणी गांभीर्याने घेत नाही, पण हे सर्व खरोखर खूप गंभीर आहे व याकडे सर्वांनी आवर्जून लक्ष द्यायला पाहिजे आणि यावर काहीतरी तोडगा काढला पाहिजे. सत्याची खरी शिकवण काय ही प्रत्येक सेवकांत व खास करून तरुण युवा सेवकांत रुजवणे अत्यावश्यक आहे.

हे जे Whatapp ग्रुपबद्दल जे अनुभव मी सांगितले ते मी स्वतः अनुभवले म्हणून सांगितले.

सत्य बोलणे यावर आपण कितीतरी सत्य अनुभव ऐकले पण ऐकणाऱ्यांनी फक्त अनुभव ऐकून चालत नाही तर त्या अनुभवातून आपण शिकून ते गुण आत्मसात करायला हवं.

सत्य बोलणे या विषयावर मी आपले विचार व्यक्त केले यामध्ये माझ्या लिहिण्यात काही चुकले असेल तर क्षमा करावी.

■ लेखन :- श्री. रुपेश अनिलजी मेश्राम

■ पत्ता :- श्रीनगर, गोंदिया

■ सेवक नंबर :- १४२५४

■ परमपूज्य परमात्मा एक सेवक मंडळ, वर्धमान नगर, नागपूर

◆ सोशल मीडिया प्रकाशन : Parmatma Ek News & Info