【"मोक्षप्राप्ती"】

"मोक्षप्राप्ती" म्हणजे काय ?

मानवी शरीर सोडल्यानंतर इतरत्र कुठेही न भटकता व चौऱ्यांशी लक्ष योनीच्या फेऱ्यात न अडकता त्या आत्म्याला थेट परमेश्वराजवळ स्थान मिळणे म्हणजेच "मोक्षप्राप्ती".

आपण सर्व सतत अशा आधाराच्या शोधात असतो जो शाश्वत सुख देणारा आहे, जो कायम स्वरुपी आहे, जो परिपूर्ण आहे, जो आपल्या जीवनाचा उद्देश आहे. अशा या आधारासाठी आपण सारे विश्व फिरतो, पण शेवटी तो परिपूर्ण आधार आपल्याला परमेश्वराजवळच मिळतो. म्हणजेच आपल्या जीवनाचा उद्धार होतो, तेव्हा मोक्षप्राप्ती होते.

आपल्याला मोक्षप्राप्ती आपल्या कर्माच्या आधारावर मिळते आणि आपले कर्म हे दोन भागात विभागले जातात. चांगले कर्म आणि वाईट कर्म. तर आपले कर्म चांगले असले की शेवटी आपल्याला मोक्षप्राप्ती होईल आणि कर्म वाईट असले की आपण चौऱ्यांशी लक्ष योनीच्या फेऱ्यातच अडकून राहू.

आपण नेहमी म्हणत असतो की, "मी परमात्मा एकच्या मार्गात आहे". तर मार्ग म्हणजे रस्ता. तर परमात्मा एकचा हा रस्ता कुठे जातो? बाबांनी आपल्याला या मानवधर्मात असा रस्ता दिलेला आहे, ज्या रस्त्याने आपण चालत गेलो की आपण सरळ मोक्षप्राप्तीला पोहचतो. बाबांनी आयुष्यभर त्यागमय जीवन व्यतीत केले व मोक्षाला प्राप्त झाले. म्हणून बाबा म्हणतात की, या मार्गाचा मुख्य उद्देश म्हणजे "त्याग" आहे. तसेच मानवी जीवनाचा मुख्य उद्देश "मोक्षप्राप्ती" आहे. एकूणच दोन्ही गोष्टींचा विचार केला तर त्यागमय जीवन जगणाऱ्याला मोक्षप्राप्ती होते. म्हणजेच हा मानवी देह परत मिळविण्याकरिता प्रत्येकाला चौऱ्यांशी लक्ष योनीचा प्रवास भोगून मानवी जन्म मिळत असतो. पण बाबांनी आपल्याला या फेऱ्यातून मुक्त केले व अशी दिशा व रस्ता दिला ज्या रस्त्याने म्हणजेच तत्व, शब्द, नियमांचे पालन केल्यास आपल्याला पुढील जन्म देखील मानवी रूपातच मिळू शकतो. म्हणुन बाबांनी मार्गदर्शनात म्हटले की, "जितनी प्रीत हराम से, उतनी प्रीत अगर भगवान से होय, तो चला जा वैकुंठ पल्ला ना पकड़े कोय".

म्हणून आपल्या सेवकांत कोणी मरण पावल्यास बाबांनी आपल्याला पिंडदान करण्यास बंदी घातलेली आहे. कारण, अनेकातील लोक मोक्षप्राप्तीकरिताच पिंडदान करीत असतात, पण अशाने मोक्षप्राप्ती मिळत नाही. कारण, मोक्षप्राप्तीचा मुख्य आधार कर्म आहेत. व्यक्तीच्या कर्माला अनुसरूनच त्याला मोक्षप्राप्ती मिळत असते. म्हणून म्हणतात की, खाली हाथ आए थे, खाली हाथ जाना है। फक्त चांगले आणि वाईट कर्मच सोबत घेऊन जायचे आहेत. या जीवनात मिळविलेली सर्व इस्टेट, प्रॉपर्टी, बँक बॅलन्स इथेच राहणार आहे.

म्हणून आपण म्हणतो की, मी परमात्मा एक मार्गात आहे. म्हणजे मी मोक्षप्राप्तीच्या मार्गाने जात आहे. बाबांनी जिवंतपणी सुख-समाधानाने कसे जगायचे हे तर आपल्याला शिकवलेच आहे, पण मृत्यूनंतर देखील आपला उद्धार केलेला आहे. मुद्दा एकच कर्म चांगले तर फळ देखील चांगले म्हणजेच "मोक्षप्राप्ती". कर्म वाईट तर फळ देखील वाईट म्हणजेच "लख ८४ चा फेरा".

महानत्यागी बाबा जुमदेवजी असे पारदर्शी जीवन जगले की, ते कधीही कर्मबंधनात अडकले नाही. "मुझे तो काम है ईश्वर से" याप्रमाणे आपले लक्ष नेहमी भगवंताकडे ठेवून कर्म केले व व्यक्ती जोपासण्याकरिता दैवी शक्तीला दूर केले नाही.

म्हणून,

तत्व, शब्द, नियमांचे आचरण + एक चित्त, एक लक्ष, एक भगवान = मोक्षप्राप्ती.

मानवी जीवनाचा खरा उद्देश बाबांनी स्थापन केलेल्या मानवधर्मात साध्य करता येतो, म्हणूनच या मार्गाला मोक्षप्राप्तीचा मार्ग म्हणतात.

■ लेखन :- रवि नारायणजी मेश्राम

■ पत्ता :- बी-५२, शिवछत्रपती नगर, कामठी, जि. नागपूर

■ सेवक नंबर :- ४०५४

■ परमपूज्य परमात्मा एक सेवक मंडळ, वर्धमान नगर, नागपूर

◆ सोशल मीडिया प्रकाशन : Parmatma Ek News & Info